Anzu Rutu was een muziekformatie, begin jaren 80, opgericht door Toekimin Trimoredjo. Opgegroeid in Ansoe en vertrok eind jaren 70 naar Nederland. Aan de Minstraat 14, in Utrecht richtte hij Anzu Rutu op. De band stond bekend om hun unieke mix van reggae met invloeden uit de Surinaamse en Javaanse cultuur. Hun muziek, waaronder nummers als "Soema Na Joe" en "Kuwé Ono," combineerde diepe roots-reggae met lokale ritmes en thema's.
Anzu Rutu heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de reggaescene in Suriname en zorgde ervoor dat de unieke muziekstijlen uit de regio internationaal erkenning kregen.
Anzu Rutu was meer dan alleen muziek, het was een identiteit waar menig dorpsgenoten van die generatie zich in konden vinden. Nu, 40 jaar later, wordt de muziek nog steeds gedraaid en leeft de Anzu Rutu nog steeds voort bij de nieuwe generatie.
Toekimin Trimoredjo - Gitaar, Zang, Tekst
Jan Doel - Zang, Tekst
John Trimoredjo - Bass
Tulo Katjoeng - Percussie
Hummie Sichtman - Drums
Pet - Geluid en Techniek
Anzu Rutu is voor onze gemeenschap en van onze gemeenschap. Wij hebben jullie nodig om de verhalen door te geven aan de volgende generatie. Heb je interesse hebben om mee te werken aan dit platform, neem contact op via het formulier.
Lees hier de persoonlijke verhalen van onze cultuurdragers uit Suriname en Nederland
Grantangi gi ala den mati san jepi bondru na krakti
Soema na joe
Kuwé ono
NOV
1983
Memre Den Dé
Konkoni
Hummie: Drums
John Trimoredjo: Basgitaar
Jan: Zang, Gitaar
Trimo: Gitaar
Tulo: Percussie
Alle tekst en muziek door Jan Doel en Trimoredjo. T
Techniek: Paul Post
Ass. Techniek: Pet
Hoes ontwerp: Trimo
Logo ontwerp: Sonny Kromodimedjo
Gezamenlijk geproduceerd in de Rosegarden Studio te Utrecht, November 1983
Markuza label
Grantangi gi ala kondreman
Anzu Rutu - Rosegarden Studio Utrecht (begin jaren 80) vlnr: Toekimin Trimoredjo, Hummie Sichtman, John Trimoredjo, Paul Post, Jan Doel, Tulo Katjoeng, Pet
In 1984 kwam de EP uit met 2 tracks, So langa joe de en Sliramu
Hummie Sichtman - Drum
John Trimoredjo – Bas
Jan Doel – Gitaar, zang
Trimoredjo – Gitaar
Tulo Katjoen – Percussie
Opname Rosegarden Studio
Techniek Paul Post
Produktie – Anzu Rutu / Paul Post
Ontwerp – Roots Studio Utrecht 1984
Grantangi gi ala den mati san jepi bondru na krakti
Sadiodam
verteld door dochter Jacqueline (Painie) Pawiroredjo
.
Opa Sakir - rechtsonder samen met zijn zussen Warmi (links) en Waginem (in slendang) en zijn moeder Mbah Samidjah Ngodiwirjo
Bangun Suara - Mbah Sakir, links Kito Amatsoepandi (drummer) en Johnny Riwoot bassist
Mbah Sakir met Anzu Rutu in Nederland
Grantangi gi ala kondreman
Rasmoendam
'Wij groeiden sinds klein af aan met elkaar op, we kwamen uit dezelfde buurt en waren zelfs aangenomen familie van elkaar'
Sonny Kromodimedjo groeide op aan de Rasmoendam in Ansoe, waar hij altijd te vinden was op voetbalvelden. Voetbal was en is nog steeds zijn grootste passie. Een van zijn favoriete plekken was het veld M.O.B. Meerzorg Openbare Bond, waar toernooien werden gespeeld, de kermis stond en events werden georganiseerd.
Zijn jeugd omschrijft hij als een tijd die hij heel graag zou willen herbeleven, dit waren de leukste jaren van zijn leven in Meerzorg. Hij kende Jan Doel en Toekimin al sinds klein af aan en beschouwde hen als familie.
Sonny was zelf a-muzikaal maar kon het altijd wel vinden in het gezelschap. Hij was er vaak ook bij toen ze bij Opa Sakir in de band Bangun Suara speelde. Bangun Suara was, in die tijd, midden jaren '70, veelgevraagd om te spelen op verjaardagen en trouwerijen.
Begin jaren '80 vestigde Sonny zich met zijn gezin in Rotterdam en onderhield contact met de jongens van de buurt die ook in Nederland waren.
'Toekimin, Jan en Pet woonde toen samen aan de Minstraat in Utrecht, daar was ik in het weekend ook vaak te vinden en daar is naar mijn idee Anzu Rutu echt ontstaan'
Sonny heeft in opdracht van de band het logo ontworpen die gebruikt zou worden voor de cover van de eerste LP. Zijn inspiratie haalde hij uit het gedicht 'Wan bon' van de Surinaamse dichter R. Dobru (1973)
'Ik wilde de naam niet los van het logo zien en zo heb ik het verwerkt in het logo. De eerste keer dat ik het daadwerkelijk op de LP zag was ik trots, maar het ging niet alleen om mij, dit ging om Meerzorg'
Anzu Rutu bracht in eigen beheer de plaat uit en trad door heel het land op. Vaak als voorprogramma van de 'bekendere' Javaanse artiesten, maar vielen zeker ook in de smaak van het publiek.
De gemeenschap van mensen uit Meerzorg was klein in Nederland maar we zochten elkaar wel op waar mogelijk.
'Ik ben trots op Ansoe omdat ik er geboren ben, we hadden niet veel maar hebben zoveel kunnen doen'
Grantangi gi ala kondreman
Zijn verhaal verteld door dochter Caline Trimoredjo
Sadiodam
John groeide op begin jaren 60, in Ansoe en herinnert zich een fijne jeugd te hebben. Als gezin hadden ze niet veel, net als zo velen in die tijd, maar kan zich herinneren dat hij als kind altijd buiten was. Hij liep altijd mee met de oudere jongens (Toekimin, Sonny en Willem) naar het voetbalveld van Fortuna, maar werd weer naar huis gestuurd omdat hij nog te klein was. Toen hij iets ouder was ging hij er zelf voetballen, de anderen speelden er al niet meer, alleen Willem was er nog de voorzitter.
Zijn liefde voor muziek begon bij Oom Sakir thuis. Hij zag hoe ze daar aan het jammer en oefenen waren en sloeg alles in zich op. Pas toen hij nietsvermoedend achter een drumstel ging zitten en mee ging spelen werd zijn talent ontdekt.
'Oom Sakir die was een soort mentor en die hoorde me spelen, ze hadden net een bandlid te kort en hij vroeg me een simpele maat aan te houden. Zo heb ik me ontwikkeld met zijn begeleiding. Op een gegeven moment mocht ik mee naar optredens en speelde ik mee in de band'
(Bangun Suara)
Begin jaren 80 ging hij naar Nederland nadat hij de verhalen hoorde van zijn oudere broer (Toekimin) en zussen die al in Nederland waren. Aan de Minstraat 14 in Utrecht kreeg hij een kamer, waar toen ook Toekmin, Hummie en Jan Doel woonde.
'in het begin was het leuk, alles was nieuw, ik was nog jong. Ik weet nog dat ik op Schiphol aankwam in mijn t-shirt en het was koud!
De heimwee naar Suriname sloeg al snel toe, maar op advies van de oudere broer en zussen besloot hij toch in Nederland te blijven. Hij vond al snel werk en de avonden waren gevuld met het maken van muziek.
Bezoek van Oom Sakir in Nederland ca. 1984
'we waren eerst met z'n vieren, ik speelde basgitaar, hummie op drums, mijn broer en Jan waren bezig met het schrijven van muziek. Maar we waren nog niet compleet'
De plannen voor Anzu Rutu begon steeds serieuzere vormen te krijgen toen Tulo Katjoeng (percussie) en Pet (techniek) er bij kwamen. Als bassit heeft John zijn plek verdient.
'al die tijd toen ik klein was en ik niet mee mocht doen, was het in Nederland anders en was ik een gelijke, al was ik nog steeds de jongste. Ik had wel de kwaliteit die goed was. Leeftijd speelde geen rol meer'
Anzu Rutu boekte studio tijd met eigen geld en ook de LP Suma brachten ze, van eigen geld, in November 1983 uit.
'in de studio moest ik mijn bass lijnen wel een paar keer spelen, er mochten geen fouten gemaakt worden. Mijn broer wilde dat alles precies goed was. Het resultaat is wel goed gelukt. De eerste keer dat ik de LP in handen kreeg was ik trots! Ik dacht dit is het!!'
In 1984 volgde de EP Sliramu/So langa yu de en de band trad door het hele land op. Ook tijdens Brasa Dei in de jaarbeurs Utrecht.
Niet lang daarna kwam er helaas een einde aan Anzu Rutu als band. De verwachtingen waren groter dan de werkelijkheid en het 'normale' leven ging ook gewoon verder.
'ik had ook niet verwacht dat Anzu Rutu zo positief zou worden ontvangen en nu nog steeds. We hebben niet eens zo lang bestaan, maar heeft in die tijd wel indruk gemaakt. ik denk dat mijn generatie naar deze muziek luistert en het ze terug brengt naar de tijd in Ansoe'
©Auteursrecht. Alle rechten voorbehouden.
We hebben je toestemming nodig om de vertalingen te laden
Om de inhoud van de website te vertalen gebruiken we een externe dienstverlener, die mogelijk gegevens over je activiteiten verzamelt. Lees het privacybeleid van de dienst en accepteer dit, om de vertalingen te bekijken.